1- تداوم فعالیت شرکتهائی که سرمایه در گردش آنها منفی بوده و دارای زیان انباشته قابل توجهی باشند.

2- وجود تردید در مورد نتیجه قطعی (سود یا زیان مورد انتظار) پیمانهای بلند مدت و وضعیت آتی آنها با توجه به شواهد موجود.

3- وجود دعاوی عمده که به تشخیص حسابرس ممکن است نسبت به آتیه شرکت دارای اثرات اساسی باشد.

4- ذخائر مالیات و بیمه که اظهارنظر نسبت به کفایت آنها، نهایتاً منوط به صدور نظر مراجع ذیربط گردد.

5- وجود ابهام در خصوص لزوم یا عدم لزوم احتساب ذخیره برای هزینه‏ خدمات پس از فروش.

6- قطعی نشدن نتایج اعتراض به بدهیهای احتمالی.

7- وجود ابهام در خصوص میزان ذخیره مورد لزوم جهت کارکنان اخراجی شرکت بدلیل عدم صدور رای توسط هیاتهای حل اختلاف وزارت کار.

8- وجود ابهام در خصوص قابلیت بازیافت دارائی‏ها که تعیین آن تا زمان کارشناسی دارائیهای مذکور امکانپذیر نباشد.

9- عدم مشخص بودن ارزش قابل بازیافت دارائیها با توجه به مدارک موجود که تعیین آن منوط به رخدادهای آینده باشد.

10- ابهام در خصوص اعمال مالکیت شرکت در مورد دارائیها، بدلیل به نتیجه نرسیدن پیگیریهای انجام شده در خصوص اخذ اسناد رسمی قطعی.

11- بدهیهای احتمالی ناشی از توافق‏نامه‏های فیمابین شرکت مورد رسیدگی و سایر اشخاص که ممکن است در آتیه احتمال وقوع داشته باشد.

12- مشخص نبودن میزان تعهدات احتمالی بر عهده شرکت که با توجه به اسناد و مدارک موجود تعیین آن موکول به آینده گردد.

13- احتمال تعلق جرائم بابت تسهیلات مالی دریافتی یا عوارض و کسورات قانونی که بدلیل عدم تسویه بدهی در مواعد قانونی بوجود خواهد آمد لیکن تا تاریخ رسیدگی مشخص نشده باشد.

14- احتساب ذخیره بیمه پیمانها توسط مشتری که قطعیت آن موکول به دریافت مفاصاحساب از سازمان تامین اجتماعی باشد.